สาขาวิชาการเป็นเจ้าของธุรกิจ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ ได้จัดงานแสดงผลงานของนักศึกษาชั้นปีที่ 3 เพื่อช่วยส่งเสริมการขาย เพราะเทอมนี้ นักศึกษาจะต้องมีกิจการเป็นของตัวเอง ที่ประกอบการค้าขายจริง ลงทุนจริง กู้เงินจริง ๆ ที่มหาวิทยาลัยจัดสรรให้กิจการละ 100,000 บาท มีเงื่อนไขให้ใช้คืนภายใน 6 เดือน
ไม่คิดดอกเบี้ย แต่ให้แบ่งกำไร 15 เปอร์เซ็นต์ ไปทำซีเอสอาร์ หรือกิจกรรมเพื่อสังคม
ในบรรดากิจการที่มาแสดงครั้งนี้ ธีระนันต์ สุขแก้ว นักศึกษาผู้รับหน้าที่ประธานเจ้าหน้าที่บริหารหรือ ซีอีโอ พร้อมกับเพื่อนรวม 5 คน เปิดเว็บไซต์ นะโม-อะมูเลตดอตคอม ( http://namo-amulet.com) ทำธุรกิจให้เช่าพระเครื่อง ซึ่งถือเป็นกลุ่มที่มีจุดเด่น แตกต่างจากเพื่อนร่วมรุ่นอื่น ๆ เพราะไม่ได้ผลิตสินค้า ไม่ต้องมีภาระค่าบรรจุหีบห่อ และไม่มีหน้าร้านจำหน่ายผลิตภัณฑ์ เว็บไซต์พระเครื่องนะโม-อะมูเลต ออกแบบให้เข้าถึงโดยง่าย ด้านซ้ายเป็นรายชื่อพระ ช่วงนี้ยังเป็นพระใหม่ ในอนาคตอันใกล้จะเพิ่มพระเก่า เมื่อคลิกที่ชื่อพระก็จะมีข้อมูลวัตถุมงคลที่หลวงพ่อนั้น ๆ สร้างขึ้นอย่างย่อ พร้อมภาพขนาดเล็กถ้าต้องการรายละเอียดก็คลิกลงไปอ่านเพิ่มเติมได้
ต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อการตัดสินใจ มีเบอร์โทรศัพท์ให้สอบถามได้ทันที
ธีระนันต์ สนใจพระเครื่องมาตั้งแต่เด็กเพราะเป็นบุตรชายของเซียนพระท่านหนึ่ง จึงอยู่ในสภาพแวดล้อมของธุรกิจเครื่องราง และเริ่มต้นให้เช่าพระใหม่เป็นงานเสริมตั้งแต่เรียนอยู่ ม.ปลาย โดยไม่มีหน้าร้าน ใช้วิธีโฆษณาบนกูเกิล แอดเวิร์ดส์ ซึ่งมีค่าใช้จ่ายต่ำ ผลตอบรับดี มีผู้สนใจจากประเทศสิงคโปร์ติดต่อเข้ามาเป็นลูกค้า เพื่อนำไปให้เช่าต่อในประเทศคราวละเป็นสิบองค์
เพื่อนร่วมรุ่นที่มารวมตัวกันก็สนใจพระ บางรายเริ่มทำเป็นธุรกิจบ้างแล้ว
การร่วมเป็นหุ้นส่วนครั้งนี้จึงลงตัวอย่างมาก และแม้กิจการครั้งนี้จะเป็น “การบ้าน” ซึ่งต้องคืนเงินต้นภายในกำหนด 2 เทอม แต่ไม่ใช่บริษัทจำลอง ประกอบกับการทำธุรกิจบนเว็บไซต์ที่ต้องสร้างความน่าเชื่อถือ เขาจึงตั้งใจว่าจะดำเนินการต่อไป ดังนั้น ในช่วงต้น จึงไม่รอเงินกู้ของมหาวิทยาลัย แต่ลงขันเงินค่าขนมระหว่างเพื่อน 5 คน คนละ 300 บาท ต่อสัปดาห์ เป็น 1,500 บาท เดือนละ 6,000 บาท เก็บ 8 เดือนเป็นเงิน 48,000 บาท ขณะที่ค่าลงทุนในกิจการได้แก่ ค่าเช่าเว็บไซต์ ไม่นับรวมค่าเช่าพระมาให้เช่าต่อ จะต่ำกว่านี้
แผนธุรกิจของนโม-อะมูเลตดอตคอม ของพวกเขามีภาระการลงทุนไม่สูงนัก แต่ให้บริการได้กว้างไกล โดยไม่ต้องเช่าพระมาเก็บไว้ อาศัยมีเครือข่ายในวงการพระเครื่อง ทำความตกลงกันจะยืมพระมา 5 องค์ เขียนเช็คค้ำประกันครึ่งหนึ่งของวงเงินค่าเช่า จากนั้นก็แบ่งให้เพื่อนร่วมหุ้นคนละองค์ เมื่อมีผู้สนใจติดต่อเข้ามา ก็จะให้เพื่อนที่อยู่ใกล้เคียงนำพระไปให้ดูได้ หากตกลงเช่ากัน ก็ค่อยชำระเงินเต็มตามจำนวน
ฟังดูเหมือนง่าย แต่สำหรับการเรียนสาขาวิชานี้ ผู้เรียนจะถูกเคี่ยวให้เขียนแผนอย่างรอบคอบ ส่วนใหญ่กว่าจะผ่านก็เขียนใหม่กันหลายหน สำหรับ ธีระนันต์ ต้องเขียนถึง 15 ครั้ง หรือ 15 เล่ม เพราะเล่มที่ไม่ผ่านจะถูกขีดฆ่า ให้ทำทั้งหมด การพิจารณาทำโดยอาจารย์ที่เป็นผู้สอบบัญชี และนักธุรกิจที่มีชื่อเสียง เพื่อให้เป็นแผนที่สามารถขอกู้เงินจากธนาคารได้
การเปิดเว็บไซต์ ให้เช่าพระเครื่อง ไม่ใช่เปิดแล้วรอลูกค้าเข้ามาอย่างเดียว แต่ต้องใช้เทคนิคทางการตลาดหลายรูปแบบ ส่วนหนึ่งเอาประสบการณ์เดิมจากแอดเวิร์ดส์ส่วนเครื่องมือใหม่ในช่วงต่อจากนี้ ก็จะใช้ระบบโซเชียลมีเดีย ทั้งเฟซบุ๊ก (www.facebook.com) และทวิตเตอร์ (www.twitter.com) สื่อสารข้อมูลดึงดูดผู้สนใจเข้ามาสู่เว็บ
“ผมเลือกออนไลน์ เพราะการลงทุนต่ำ ไม่ต้องผ่านมือสอง สาม จากเราก็ถึงผู้บริโภค ขยายตลาดไปได้ทั่วโลก การประกาศสินค้าทีเดียว ทั่ว 77 จังหวัดได้เห็นพร้อมกันหมด”
แม้เป็นงานของนักศึกษา แต่ทำตลาดได้จริงในโลกออนไลน์ ด้วยต้นทุนน้อยกว่าและผลตอบแทนสูง.
วีระพันธ์ โตมีบุญ
VeeraphanT@Gmail.com
http://twitter.com/vp2650
ไม่คิดดอกเบี้ย แต่ให้แบ่งกำไร 15 เปอร์เซ็นต์ ไปทำซีเอสอาร์ หรือกิจกรรมเพื่อสังคม
ในบรรดากิจการที่มาแสดงครั้งนี้ ธีระนันต์ สุขแก้ว นักศึกษาผู้รับหน้าที่ประธานเจ้าหน้าที่บริหารหรือ ซีอีโอ พร้อมกับเพื่อนรวม 5 คน เปิดเว็บไซต์ นะโม-อะมูเลตดอตคอม ( http://namo-amulet.com) ทำธุรกิจให้เช่าพระเครื่อง ซึ่งถือเป็นกลุ่มที่มีจุดเด่น แตกต่างจากเพื่อนร่วมรุ่นอื่น ๆ เพราะไม่ได้ผลิตสินค้า ไม่ต้องมีภาระค่าบรรจุหีบห่อ และไม่มีหน้าร้านจำหน่ายผลิตภัณฑ์ เว็บไซต์พระเครื่องนะโม-อะมูเลต ออกแบบให้เข้าถึงโดยง่าย ด้านซ้ายเป็นรายชื่อพระ ช่วงนี้ยังเป็นพระใหม่ ในอนาคตอันใกล้จะเพิ่มพระเก่า เมื่อคลิกที่ชื่อพระก็จะมีข้อมูลวัตถุมงคลที่หลวงพ่อนั้น ๆ สร้างขึ้นอย่างย่อ พร้อมภาพขนาดเล็กถ้าต้องการรายละเอียดก็คลิกลงไปอ่านเพิ่มเติมได้
ต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อการตัดสินใจ มีเบอร์โทรศัพท์ให้สอบถามได้ทันที
ธีระนันต์ สนใจพระเครื่องมาตั้งแต่เด็กเพราะเป็นบุตรชายของเซียนพระท่านหนึ่ง จึงอยู่ในสภาพแวดล้อมของธุรกิจเครื่องราง และเริ่มต้นให้เช่าพระใหม่เป็นงานเสริมตั้งแต่เรียนอยู่ ม.ปลาย โดยไม่มีหน้าร้าน ใช้วิธีโฆษณาบนกูเกิล แอดเวิร์ดส์ ซึ่งมีค่าใช้จ่ายต่ำ ผลตอบรับดี มีผู้สนใจจากประเทศสิงคโปร์ติดต่อเข้ามาเป็นลูกค้า เพื่อนำไปให้เช่าต่อในประเทศคราวละเป็นสิบองค์
เพื่อนร่วมรุ่นที่มารวมตัวกันก็สนใจพระ บางรายเริ่มทำเป็นธุรกิจบ้างแล้ว
การร่วมเป็นหุ้นส่วนครั้งนี้จึงลงตัวอย่างมาก และแม้กิจการครั้งนี้จะเป็น “การบ้าน” ซึ่งต้องคืนเงินต้นภายในกำหนด 2 เทอม แต่ไม่ใช่บริษัทจำลอง ประกอบกับการทำธุรกิจบนเว็บไซต์ที่ต้องสร้างความน่าเชื่อถือ เขาจึงตั้งใจว่าจะดำเนินการต่อไป ดังนั้น ในช่วงต้น จึงไม่รอเงินกู้ของมหาวิทยาลัย แต่ลงขันเงินค่าขนมระหว่างเพื่อน 5 คน คนละ 300 บาท ต่อสัปดาห์ เป็น 1,500 บาท เดือนละ 6,000 บาท เก็บ 8 เดือนเป็นเงิน 48,000 บาท ขณะที่ค่าลงทุนในกิจการได้แก่ ค่าเช่าเว็บไซต์ ไม่นับรวมค่าเช่าพระมาให้เช่าต่อ จะต่ำกว่านี้
แผนธุรกิจของนโม-อะมูเลตดอตคอม ของพวกเขามีภาระการลงทุนไม่สูงนัก แต่ให้บริการได้กว้างไกล โดยไม่ต้องเช่าพระมาเก็บไว้ อาศัยมีเครือข่ายในวงการพระเครื่อง ทำความตกลงกันจะยืมพระมา 5 องค์ เขียนเช็คค้ำประกันครึ่งหนึ่งของวงเงินค่าเช่า จากนั้นก็แบ่งให้เพื่อนร่วมหุ้นคนละองค์ เมื่อมีผู้สนใจติดต่อเข้ามา ก็จะให้เพื่อนที่อยู่ใกล้เคียงนำพระไปให้ดูได้ หากตกลงเช่ากัน ก็ค่อยชำระเงินเต็มตามจำนวน
ฟังดูเหมือนง่าย แต่สำหรับการเรียนสาขาวิชานี้ ผู้เรียนจะถูกเคี่ยวให้เขียนแผนอย่างรอบคอบ ส่วนใหญ่กว่าจะผ่านก็เขียนใหม่กันหลายหน สำหรับ ธีระนันต์ ต้องเขียนถึง 15 ครั้ง หรือ 15 เล่ม เพราะเล่มที่ไม่ผ่านจะถูกขีดฆ่า ให้ทำทั้งหมด การพิจารณาทำโดยอาจารย์ที่เป็นผู้สอบบัญชี และนักธุรกิจที่มีชื่อเสียง เพื่อให้เป็นแผนที่สามารถขอกู้เงินจากธนาคารได้
การเปิดเว็บไซต์ ให้เช่าพระเครื่อง ไม่ใช่เปิดแล้วรอลูกค้าเข้ามาอย่างเดียว แต่ต้องใช้เทคนิคทางการตลาดหลายรูปแบบ ส่วนหนึ่งเอาประสบการณ์เดิมจากแอดเวิร์ดส์ส่วนเครื่องมือใหม่ในช่วงต่อจากนี้ ก็จะใช้ระบบโซเชียลมีเดีย ทั้งเฟซบุ๊ก (www.facebook.com) และทวิตเตอร์ (www.twitter.com) สื่อสารข้อมูลดึงดูดผู้สนใจเข้ามาสู่เว็บ
“ผมเลือกออนไลน์ เพราะการลงทุนต่ำ ไม่ต้องผ่านมือสอง สาม จากเราก็ถึงผู้บริโภค ขยายตลาดไปได้ทั่วโลก การประกาศสินค้าทีเดียว ทั่ว 77 จังหวัดได้เห็นพร้อมกันหมด”
แม้เป็นงานของนักศึกษา แต่ทำตลาดได้จริงในโลกออนไลน์ ด้วยต้นทุนน้อยกว่าและผลตอบแทนสูง.
วีระพันธ์ โตมีบุญ
VeeraphanT@Gmail.com
http://twitter.com/vp2650
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น